ประวัติความเป็นมา และตราสัญลักษณ์ อบต.จรเข้เผือก

“จรเข้เผือก” จากคำบอกเล่าของนายผันถึงนายหยดผู้เป็นบุตรเล่าว่า เดิมบ้านจรเข้เผือก ราษฎรเรียกว่าบ้านบน - บ้านล่าง และพักอาศัยอยู่ริมแม่น้ำแควน้อย เพื่อสะดวกในการสัญจรไปมา ส่วนเส้นทางคมนาคมทางบกนั้นไม่สะดวกเป็นเพียงทางเท้า ทางเกวียน เนื่องจากเป็นป่ารก ครั้นเมื่อพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 พระองค์เสด็จประพาสต้นลำน้ำแควน้อย โดยมีพระกล้าเป็นผู้นำขบวนเสด็จประพาสต้นไทรโยค และขบวนเสด็จถึงบริเวณบ้านบน ซึ่งขณะนั้นเป็นชายหาดกว้างใหญ่ประมาณ 10 ไร่ พระองค์ ฯ ทรงทอดพระเนตรเห็นจรเข้เผือกขนาดประมาณ 6 ศอก พระองค์ ฯ รับสั่งทหารมหาดเล็กซึ่งตามเสด็จตั้งพลับพลาที่ประทับเพื่อประทับแรม ในระหว่างประทับแรมนั้น พระกล้าได้นำเสด็จพบพสกนิกร ณ บ้านบน พระองค์ ฯ ได้ตรัสถามนายผัน ซึ่งขณะนั้นเป็นผู้สูงอายุที่ราษฎรให้ความเคารพนับถือและเป็นเพื่อนกับพระ กล้า พระองค์ ฯ ทรงมีพระเมตตาตรัสถามพสกนิกรของท่านถึงความเป็นอยู่อยู่นานอย่างเป็นกันเอง โดยไม่ถือพระองค์ โดยราษฎรไม่ทราบว่าพระองค์เป็นพระมหากษัตริย์

นอกจากนั้นพระองค์ทรงได้ตรัสถามนายผันว่า หมู่บ้านนี้ชื่ออะไร นายผันได้ตอบว่าราษฎรเรียกกันว่าบ้านบน บ้านล่าง พระองค์ทรงพระเมตตาตั้งชื่อว่า บ้านจรเข้เผือก ตามที่พระองค์ ฯ ทรงทอดพระเนตรเห็นจรเข้เผือก หลังจากนั้นพระองค์ทรงเสด็จกลับประทับแรมและทรงพระราชดำเนินเสด็จประพาสต้น ลำน้ำไทรโยคต่อไป ระหว่างเสด็จพระราชดำเนินกลับ พระองค์ทรงหยุดประทับเพื่อล่าสัตว์บริเวณหุบเขา (บริเวณวัดท่าเสด็จในปัจจุบัน) เนื่องจากเป็นบริเวณที่มีสัตว์ป่ามาหากินดินโป่งเป็นจำนวนมาก และเป็นหุบเขาเหมาะแก่การล่าสัตว์ ขณะที่พระองค์ ฯ ทรงล่าสัตว์นั้น พระกล้าซี่งเป็นเพื่อนของนายผันได้เดินทางมาบอกกับนายผันว่า พระองค์ ฯ ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ไทย เมื่อนายผันและราษฎรได้ยินดังนั้น ก็สร้างความปลาบปลื้มปิติยินดีให้กับนายผันและราษฎรอย่างหาที่สุดมิได้ ภายหลังจากนั้นประมาณ 2 – 3 เดือน ได้มีหนังสือตราตั้งจากสำนักพระราชวังตราตั้งให้นายผัน ดำรงตำแหน่งขุนเสวตกุมภีร์ (ผัน ชาลวันกุมภีร์) และต่อมาก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นกำนันตำบลจรเข้เผือก ซึ่งนับว่าเป็นกำนันคนแรกของตำบลจรเข้เผือก โดยมีเขตการปกครอง ดังนี้ ทิศตะวันตกจดไทรโยค ทิศตะวันออกจดกลอนโด ทิศเหนือจดหนองหญ้า ทิศใต้จดเทือกเขาตะนาวศรี